Kinderen In De Wijk
Wintercolumn Mariëlle Hofstede: kinderen in de wijk
In mijn herinnering sneeuwde het vroeger elke winter. We bouwden flinke sneeuwpoppen en zelfs een halve iglo. Eén winter ijzelde en vroor het zó hard dat we op de weg konden schaatsen! We waren de hele dag buiten en kwamen pas aan het einde van de dag binnen, met gevoelloze handen en voeten die begonnen te tintelen als we weer warm werden.
Ik ben benieuwd hoe mijn kinderen zich de winters later zullen herinneren. Een iglo bouwen is er nog niet van gekomen, maar we hebben al wel een aantal sneeuwpoppen kunnen maken en flink sneeuwballen kunnen gooien. Ze halen de sneeuw van de voorruiten van de auto’s, zodat er strepen achterblijven. Het is leuk om sneeuwballen naar elkaar te gooien, maar ook tegen ons raam. Dan blijven daar namelijk grote sneeuwstippels achter.
Er is een winter geweest dat ik met mijn kinderwagen de wijk niet uit kon, omdat de sneeuwschuiver een flinke sneeuwwal had geschoven om de doorgaande wegen rondom sneeuwvrij te maken. Ook heb ik wel eens met een huilend kind in de kinderwagen en een huilend kind onder mijn arm door de sneeuw lopen ploeteren, op weg naar huis. Maar dat kan ik me vooral heel goed herinneren, zij waarschijnlijk niet.
Toch denk ik dat mijn kinderen later ook denken dat wij strenge winters hadden. Want zodra het sneeuwt, gaan we naar buiten en dan maak ik natuurlijk foto’s. Eén keer lag er voldoende sneeuw om ze met de slee naar school te brengen en ze ook weer met de slee op te halen. Dat was natuurlijk fantastisch! En we hebben een middag kunnen sleeën van de heuvel naast de laan van Hoornwijk. Pas toen hun lippen blauw en hun handen rood waren wilden ze weer naar huis.
Winter betekent ook dat we de vogeltjes weer gaan voeren, sneeuw of geen sneeuw. Ik koop een grote zak pelpinda’s. En ik zoek grote naalden op en leg alvast pleisters klaar. Natuurlijk kun je een pindaslinger ook kant-en-klaar kopen, maar het zelf rijgen vinden mijn kinderen toch echt leuker. Tevreden hangen ze na het harde werken de slinger in de boom, wachtend op de schattige meesjes die eraan zullen gaan hangen. De volgende dag komen er een stuk of vier halsbandparkieten die de slinger binnen een uur helemaal slopen. Het loopt soms wat anders dan verwacht of gehoopt, maar óók voor de halsbandparkieten is het ten slotte winter.
Deze column heeft u kunnen lezen in de wintereditie 2019 van Leeuwendeel. De gehele wijkkrant kunt u hier teruglezen: https://wijkvereniging-leeuwendaal.nl/category/wijkkrant/oude-kranten/. De volgende wijkkrant komt half maart 2020 uit. Wilt u iets kwijt aan uw wijkgenoten? Mail dan uw bijdrage vóór 9 februari naar wijkkrantleeuwendeel@gmail.com.